To KATANA του μεροκαματιάρη SUZUKI GSX 400 (250) E 1984E
Παράξενο έ ?
Eδώ που μπορώ να γράψω τόσα , που μπορώ να εντυπωσιάσω με το πόσα μηχανάκια έχω οδηγήσει , εγώ ασχολούμαι με το φτωχό δικύλινδρο της SUZUKI… Θα το πω ξεκάθαρα , θέλω να γράψω γι αυτό το μηχανάκι απ’ την πρώτη μέρα που ξεκίνησα να γράφω αυτά τα τεστάκια . Τα 80ς για μένα , δεν είναι το εντυπωσιακό ninja κι ας έχω ένα , δεν είναι τα ψηλά δίχρονα τριάμισι ή και πεντακόσια , δεν είναι καν τα RGΓ … τα 80ς είναι ένας στόλος από μικρά τετράχρονα γιαπωνέζικα εντουράκια ( XT,XL,DR,KL…) , τα 80ς είναι ένας στόλος από μηχανάκια στοκ απ’ την Ιαπωνία (cm185, 200 , dt175 ,rd200….) ,τα 80ς ήταν , μια ψευδαίσθηση μεγαλείου , σε μια κοινωνία που δεν είχε λεφτά . Αυτό λοιπόν το παραμύθι μπορούσαν να στο προσφέρουν πολλά , πάρα πολλά μηχανάκια, στην ταπεινή αλλά εμπορική λόγο κόστους κατηγορία των περίπου …350 κυβικών . Οι ευρωπαίοι , έβγαζαν πολλά μηχανάκια στην κατηγορία , ακόμα και οι ισπανοί είχαν μοντέλα , οι δε ιταλοί …όλοι έβγαζαν, απλά μόνο το V35 της guzzi λειτουργούσε , τ άλλα…μην το συνεχίζω γιατί μπορεί να με πιάσουν και οι κατάρες . Η αξιοπιστία της Ιαπωνίας τότε …. Δεν ήταν κι αυτή όπως την περιγράφουν σήμερα , προβλήματα , πολλά προβλήματα , ειδικά τα ρεύματα …. Τι να λέμε ? Δυο μηχανάκια όμως ήταν αυτό που θα λέγαμε …εξαιρετικά δείγματα του είδους και μια κι ο κόσμος δεν ήταν βλάκας και τ αγόραζε , ηγέτες της κατηγορίας ….Honda CB250-400N και SuzukiGSX250-400E ….ίδιο bolldor το πρώτο , ίδιο ΚΑΤΑΝΑ το δεύτερο …οπότε , η ψευδαίσθηση των ναυαρχίδων για της δύο εταιρίες , υπήρχε σε εξαιρετικά όμορφο και αξιόπιστο πακέτο , δοκιμασμένο , μια και τα δύο μηχανάκια προϋπήρχαν με άλλη μορφή και το σημαντικότερο …σε τιμή , ιδανική για την Ελλάδα .
Το μικρό GSX μ άρεσε και μ αρέσει πολύ , έχει όλα όσα θα ήθελα σε μια μοτοσυκλέτα για να νοιώθω ,όχι απλά ευχαριστημένος που την οδηγώ αλλά να είμαι και υπερήφανος ιδιοκτήτης . Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80 , το έβλεπα να κυκλοφορεί και όντας στην αναμονή για να μεγαλώσω και ν αφήσω επιτέλους το βεσπάκι μου ,το έβλεπα σαν ξερολούκουμο . Εκείνη την εποχή ,νεοσυσταθέν περιοδικό το έκανε και τεστ όπου …θυμάμαι ακόμα τον τίτλο , «η δυστυχία της μετριότητας» …μα γιατί το έγραφαν αυτό? σκεφτόμουν ,αλλά αφού το είπαν οι Βούδες της μοτοσυκλέτας ,οκ …. Ενηλικιώθηκα και τα σφιγμένα νεανικά οικονομικά μου , πήγαιναν μόνο σε εντούρα ένεκα της αγάπης μου στο άθλημα ώσπου … κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90 , αγόρασα ένα και το έκανα δώρο στον πατέρα μου . Οι στιγμές που έζησε μαζί του… το GSX στα ζώα , τα χωράφια και κουβαλώντας καρπούζες ,ομολογώ πως ήταν επικές και θέλουν βιβλίο ολόκληρο για να γραφτούν . Ο πατέρας μου όμως έφυγε , το μηχανάκι έμεινε κι ακόμα και την γυναίκα μου , εκεί την έμαθα να οδηγεί μηχανή , ενώ ακόμα και σήμερα ,με τρώει συνέχεια να το βγάλω να κυκλοφορήσει . Οπότε ας δούμε τα πράγματα λεπτομερώς .
Το μηχανάκι πρωτοβγήκε το 1980 και είχε πολύ ποιο τετράγωνη μορφή , ήταν σαν GS αλλά αν θέλετε έμοιαζε πολύ με BMW r45 μια και τα δύο μηχανάκια είχαν και την ίδια σχεδιαστική ομάδα . Στην συνέχεια , έγινε όμορφο , στρογγυλό σαν ΚΑΤΑΝΑ αν και ουσιαστικά πέρα του κουστουμιού καμία άλλη σοβαρή διαφορά δεν είχε απ’ το πρώτο . Ένα δισκόφρενο εμπρός στην αρχή , μετά δύο για την έκδοση των τετρακοσίων κυβικών μόνο και τέλος διαφορετικά χρώματα και ανεμοθώρακας τιμονιού ,θυμίζοντας το αγωνιστικό GSX που έτρεχε στην ΑΜΑ . Το χρώμα που κυρίως πούλησε είναι το κόκκινο της φωτογραφίας αλλά και αργότερα το 1987 ,πούλησε ως στοκ και στο ασημί με κόκκινη ρήγα , επίσης υπήρχε άσπρο , μαύρο με χρυσό ,μαύρο κόκκινο και το πολύ όμορφο άσπρο –κόκκινο- μπλε που αναφέρω παραπάνω σαν το αγωνιστικό (είχε και άλλη ζάντα ).Η μοτοσυκλέτα , είχε ωραία στρογγυλά τελειώματα ,ουρά πομπέ με χώρο για μικροπράγματα από μέσα και απόλυτα ταιριαστά στο σύνολο , στρογγυλά ρολόγια και φανάρι .Θεωρητικά παραφωνία τα τετράγωνα φλας αλλά ουσιαστικά αν ήταν στρογγυλά θα ήταν άσχημο το σύνολο Οι ζάντες ήταν πεντάστερες αλουμινίου ,εξαίρετου ομορφιάς με το χαρακτηριστικό μαύρο μέσα, αλουμινί έξω , όπως ήταν συνηθισμένο τότε . Η θέση οδήγησης σε έφερνε ελαφρά πάνω στην μηχανή ν απολαμβάνεις την παχιά και ευχάριστη δύο επιπέδων σέλα .Το γόνατα ήταν ελαφρά μέσα στο τεπόζιτο , η γωνία καλή και οι πατητήρες από πλούσιο ελαστικό υλικό . Ευχάριστη ήταν και η θέση του συνεπιβάτη ,που είχε μεγάλο μερίδιο σέλας αλλά και σταθερούς ,μεγάλους πατητήρες που δεν θα τον κούραζαν ποτέ . Τα ρολόγια είναι πληρέστατα , αριστερά είναι το κοντέρ με ολικό και ημερήσιο χιλιομετροδείκτη , δεξιά το στροφόμετρο και στην μέση … δείκτης θερμοκρασίας , δυο μπλιμπλίκια και μία κάθετη γραμμή ενδείξεως ταχυτήτων (1 0 2 3 4 5 6 ) . Δείκτης βενζίνης δεν υπάρχει αλλά υπάρχει η τυπική ρεζέρβα στο ρακορ της βενζίνης . Τώρα που είπα βενζίνη ,καίει 5 στα 100 διάβασα στο ιντερνέτ (400κεκ) αλλά αυτό είναι λάθος ,καίει περίπου στα 4,3 στα 100 (λιγότερο από 4 το δυόμιση) . Λοιπόν , τα χειριστήρια είναι τυπικά ,βολεύουν και σημερινό αναβάτη ενώ το τιμόνι είναι μια ωραία πεταλούδα εποχής ,φαρδιά και άνετη .Οι καθρέπτες χορεύουν και μετά τα 100 δεν βλέπεις τίποτα , παράξενο , διότι η μοτοσυκλέτα έχει μεν κραδασμούς αλλά τίποτα το ιδιαίτερο . Κόρνα δυνατή και γενναία αλλά τα φώτα δεν είναι συγκρίσιμα με σημερινά ,πάντως η δυνατότητα νυχτερινής κίνησης με 80-90 χιλιόμετρα που δίνουν , ήταν καλό νούμερο για τότε . Η μοτοσυκλέτα κλειδώνει απ’ τον κεντρικό διακόπτη ,ενώ …κλειδώνει και την τάπα της βενζίνης , δύο κλειδαριές κράνους και την σέλα η οποία εκτός απ’ την πρόσβαση στην ουρά , χωράει και δυο πραγματάκια . Τέλος τον πλούσιο εξοπλισμό κλείνει και το κεντρικό πέρα του πλαϊνού σταντ . Σημαντική έλλειψη κάποια χειρολαβή για τον πίσω ,που αν και υπάρχει είναι χαμηλά και βοηθάει μόνο στην φόρτωση .
Τα φρένα της μοτοσυκλέτας ,όπου μιλάμε για την έκδοση με τον ένα δίσκο εμπρός , είναι ξεκάθαρα καλά . Το πίσω ταμπούρο φρενάρει πολύ καλά ενώ η τεράστια μονοπίστονη δαγκάνα εμπρός σταματάει την ρόδα άμεσα , όμως…. το πιρούνι δεν μπορεί ν αντέξει την δύναμη της δαγκάνας , οπότε το πατινάζ με τον τροχό κοκκαλωμένο ,είναι στο πρόγραμμα . Σε δεύτερη φάση , το ταμπούρο αλλά και ο βαρύς εμπρός δίσκος δεν μπορούν ν αποβάλλουν εύκολα την θερμότητα (ακόμα κι αν γίνουν τρύπες στον δίσκο , δεν βοηθάει πολύ ένεκα του πάχους του ) .Το φρενάρισμα με της εκδόσεις που είχαν δύο δισκόφρενα , δεν αλλάζει , το θέμα δεν είναι οι δαγκάνες αλλά το πιρούνι ,οπότε δηθενιές και μαρκετινγκ της εποχής . Αξίζει να πούμε ότι η μοτοσυκλέτα , έχει ένα antidive σύστημα εμπρός που βοηθάει πολύ , γενικά για την εποχή της αλλά και για αστικό κύκλο σήμερα , το μηχανάκι , έχει μια χαρά φρένα . Το σύστημα αντιβύθισης το λένε ANDF (Anti Nose Dive Forks) και αξίζει να πούμε δυο κουβέντες παραπάνω . Το σύστημα ξεκίνησε απ’ τ αγωνιστικά Suzuki RG500 αλλά και YAMAHA OW500 κατά την δεκαετία του 70 αλλά και στης αρχές του 80 αλλάζοντας πλήρως τα φρένα της εποχής . Μπήκε σε πολλές μοτοσυκλέτες παραγωγής του 80 αλλά και του 90 , ενώ η καλύτερη στιγμή του ,είναι αυτή της Kawasaki (AVDS )όπως αυτή υπάρχει στο GPZ900 ninja . Οι αναρτήσεις δεν μπορώ να πω πως προβληματίζουν. Το μπροστινό όπως είπαμε είναι λίγο για την δύναμη του δίσκου αλλά το πράγμα μαζεύει με το σύστημα αντιβύθισης και φυσικά πάμε κι ένα κλικ παρακάτω με ελατήρια αλλά και τα σύγχρονα λάδια που κάνουν θαύματα . Τα πίσω αμορτισέρ είναι καλά , το δικό μου μηχανάκι αν και έχω να το κυκλοφορήσω πάνω από δέκα χρόνια ,φοράει τα μαμά του , τα οποία όχι μόνο δεν έχουν λύσει για σέρβις αλλά όταν άφησα την μηχανή δεν τα είχα ακόμα βάλει στην σκληρή θέση . Κι εδώ φυσικά μπορεί να επέμβει κάποιος και τα ελατήρια φορτίζουν αλλά και αλλάζουν με κάποια καλύτερα . Οι αναρτήσεις και το μηχανάκι ολόκληρο στα χρόνια του ,ήταν μια μεγάλη μοτοσυκλέτα που έπρεπε να κάνει ταξίδια , βόλτες , σπορ…προφανώς ήταν καλό για την χώρα μας αλλά ως εκεί , σε ρεαλιστικές συνθήκες να φύγει να πάει στο Βόρειο Ακρωτήριο …δεν . Σήμερα όμως ,κάποιος θα ζητήσει απ’ αυτό μεταφορά με στυλ 80ς στην πόλη και μια εκδρομή χωρίς το γκάζι τελειωμένο … σε αυτές της συνθήκες ,το πακέτο , σκελετός – αναρτήσεις , δεν προβληματίζουν καθόλου .
Ο κινητήρας είναι δικύλινδρος αερόψυκτός με 27(250κεκ) ή 44(400κεκ) άλογα ,με δύο εκκεντροφόρους και τέσσερα βαλβιδάκια . Αν είναι καλός ? όχι, δεν είναι καλός ,είναι εξαιρετικός ! Το μηχανάκι πάει μια χαρά σαν δυόμισι , ενώ σαν τετρακόσια ,δεν φοβάται καμία προσπέραση , κανένα βάρος και ακουμπά τα 170 κοντερίσια χιλιόμετρα . Ψιλόροπα και τα δύο αλλά ως της 9-10 χιλιάδες στροφές που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό , είναι γραμμικότατα . Η αξιοπιστία είναι τυπική Suzuki , δηλαδή , το μηχανάκι θα επιβιώσει ακόμα και σε πυρηνικό ολοκαύτωμα . Το δικό μου και μέχρι να παροπλιστεί , είχε κάψει μια κόρνα και τίποτα άλλο . Κατά την διάρκεια που το έχω εκτός , κατάφερα να σπάσω το διπλόστεκο ( το έφτιαξα ) και να σπάσω την βίδα της εξαέρωσης , προσπαθώντας να εξαερώσω το φρένο μια μηχανής που δεν είχα σε χρήση ….μόνο εγώ ξέρω το γιατί και δεν μου το έχω πει ,ακόμα .Γενικά το μηχανάκι είναι οκ , το κουστούμι το έβαψα μία φορά ,στο χρώμα του πάλι διότι είναι κόκκινο και το είχε φάει ο Ήλιος ,σκουριά μόνο στα δύο τελικά του ,που τα έκανα μαύρα και έχω λειώσει και ένα κάλυμμα σέλας…αυτά .
Στο δια ταύτα … μίζα ,ήρεμο , ευρύχωρο , οικονομικό για καρμπυλατεράτο , ασφαλές , vintage και το κυριότερο ,γαϊδούρι αξιοπιστίας …αν βάλουμε σ αυτά πως υπάρχουν ανταλλακτικά αλλά και αναλώσιμα ( φρένα ,φίλτρα , δίσκοι κτλ.) ακόμα και στα περίπτερα … δεν είναι κακό … Προσφέρει εξαιρετικά στιλάτη μετακίνηση χωρίς να φοβάσαι μην σ αφήσει στο δρόμο , σε κυκλοφορεί ανοιχτά και άνετα κάθε μέρα . Ταυτόχρονα , αποτελεί και ιδανική βάση και για ένα racer 80ς …λίγο ποιο μέσα ο κοκωβιός , ένα χωνί δύο σ ένα να γράφει devil , ωραία ταπετσαρία , αλανιάρικο βάψιμο , διάφανο καζανάκι στα φρένα , κλιπονιαστό τιμόνι , χοάνες ,στραμπιλιζατερ , αμορτισέρ με φιάλες πίσω … ξέρετε τώρα . Αλλά όχι μόνο αυτό , κάνει και για cafe racer μια και μπορεί να σηκώσει αρκετά άλογα το μοτοράκι και πολλά σύγχρονα καλούδια, γιατί….ρετρό με ανάποδο δεν γίνετε . Οπότε ναι , είμαι πολύ θετικός ,είναι όμορφο και μπορεί να γίνει κι όσο όμορφο θέλει του καθ’ ενός το μάτι . Σήμερα ,κάνουν ένα ενάμιση χιλιάρικο , τ αξίζουν μέχρι δραχμής ( για να γίνω και οικονομικά ρετρό) .
Σημ .Υπήρχε και τετρακύλινδρο 400 , εντελώς όμοιο οπτικά με το δικύλινδρο .
To GSX στης φωτογραφίες ανήκει στον γράφοντα
Ιωάννης Αλεξανδράκης
SUZUKI GSX 250-400E 1983-86
4T TWIN par DOCH 8v AC
250cc 60X44,2mm 398cc 67X56,6mm
2Xmikuni BS 2Xmikuni BS
27hp 10.000rpm 44hp 9500rpm
6 speed Chain
Electric start
168 175kg dry
