Ημερολόγιο καταστρώματος 20-06-21 «20 Χρόνια ΜΟΛ»

-«Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά»… τίτλος ταινίας στη δεκαετία του 90′ που πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής και επικοινωνίας.

Στην εποχή του internet και των smartphone όλα έχουν γίνει μικρά και εύκολα, όλα χωράνε σε μια χούφτα και αντίστοιχα όλα κρίνονται γρήγορα και απόλυτα.

Όμως, τα όνειρα, η προσπάθεια και τα σαρκωμένα αποτελέσματα χωράνε μόνο στην καρδιά μας και μένουν για παντα στο μυαλό μας.

Πριν 20 ολόκληρα χρόνια ο Σπύρος και η Μαρία «βρέθηκαν» στη Λέρο, εκεί γεννήθηκε το όνειρο που σήμερα ονομάζεται «Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος Λέρου».

Δυο δεκαετίες δράσης και απόδρασης, δυο δεκαετίες μοτοσυκλετισμού.

Ο Λευτέρης, ο Ανδρέας, ο Τάκης, ο Παναγιώτης, ο Βαστίλης και πολλοί ακόμα ήταν εκεί, στη Λέρο, στο Γαλατικό χωριό του Αιγίου μας.

Πέρασα και εγώ μια βόλτα να δω, να ακούσω μπας και καταλάβω ή μάθω κάτι…. και τότε θυμήθηκα το Σπύρο να μου λέει πριν επτά χρόνια.

-Θανάση θέλω να πας στη Λέρο να γνωρίσεις τα παιδιά μου.

Ένα έχω να πω, όποιοι νομίζουν ότι είναι δυνατοί επειδή είναι πολλοί είναι γελασμένοι, αυτά είναι για τις κερκίδες και τους φανατικούς,

Οι δυνατοί είναι λίγοι αλλά παρόντες, είναι σεμνοί, έχουν ευγένεια, πίστη και αρχές, έχουν ψυχή και δεν φοβούνται να κλάψουν.

Αυτοί είναι οι Λεριοί μοτοσικλετιστές του Μ.Ο.Λ. και είναι τιμή μου που με προσκάλεσαν (για ακόμα μια φορά) και κατάλαβα ότι τα πολλά είναι για του «λίγους».

Χρόνια σας πολλά, γεμάτα δράση, αγάπη και άμορφα χιλιόμετρα.

Εύχομαι η ιδέα του λέγεται Μ.Ο.Λ. να ξυπνήσει και να αφυπνίσει τους σημερινούς καρεκλοκένταυρους που σφετερίζονται την ιδέα του οργανωμένου μοτοσυκλετισμού.

Ήμουν και θα είμαι δίπλα σας γιατί δεν πουλάτε τίποτα, δεν ζητάτε τίποτα, χαρίζετε παράδοση, πραγματική φιλοξενία και ξέρετε να αγαπάτε.